- шыжың
- син.: бұртташ көне.Жан-жануар мен адамның зәрін ұстап тұра алмайтындай халде болуы.Егер шыжыңмен ауырған адам жүзім жесе, ол кілт әлсірей бастайды (С.Субханбердин).
Синонимдер қазақша сөздік. 2015.
Синонимдер қазақша сөздік. 2015.
шыжық — зат. Шыжғырылған құйрық, іш майдың қалдығы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шыжың — зат. мед. Кіші дәретті жіберіп қоятын ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарала шыжық — (Монғ.) турап майға қуырған азғана ет. Қ а р а л а ш ы ж ы қ қуырып берейін, асықпа (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұртташ — Шыжың (диабет) ауруы кейд е осыл ай да ат алынады (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 126) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
еріншекте — ет. Еріну, еріншек тарту. Шыжыған күннен жасқанды ма, әйтеуір әлгінде біртүрлі е р і н ш е к т е г е н (Қ. Ботбай, Егіз., 28) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі